تئاتر سلطنتی یورک پس از یک بازسازی قابل توجه توسط د ماتوس رایان، که به طور چشمگیری فضا و تجربه ی بازدید کننده ی تئاتر را تغییر می داد بازگشایی شد.

De Matos Ryan:Architects

Location: United Kingdom, St Leonard's Pl, York YO1, UKProject

Architect: Raquel Borges

Area: 3213.0 sqm

Project Year: 2016

این سالن تئاتر در سال 1744 ساخته شد و از آن زمان با چند تغییر و بازسازی ساختمان در طول سال ها، شامل ساخت یک لابی جدید، یک غرفه طاقی بتنی در کنار اتاق اصلی توسط پاتریک گوین در سال 1967 به کار خود ادامه داده است. بازسازی مجدد از درجه ی 2 در ساختمان های ذکر شده تمام ظرفیت یک مجموعه که به صورت افزایشی طی 270 سال ساخته شده بود را آزاد می کرد. این بازسازی ساختمان تئاتر سلطنتی یورک فضای اضافی به تئاتر اضافه می کرد که به منظور برآورده کردن و دربرگرفتن جمعیت بیشتر به صورت اضطراری مورد نیاز بود، و در نتیجه ی آن مردم بیشتری داخل می شدند و فرصتی برای افزایش درآمد ایجاد می شد، که موجب می شد تا تئاتر از لحاظ مالی در آینده آسوده خاطر تر باشد.

معرفی دو ورودی جدید به لابی با طراحی مجدد افراطی که از خیابان مشهود بودند موجب شد تا یکی از آنها برای اولین بار یک ورودی به تئاتر از سمت جنوب فراهم کند. ایجاد یک فضای لابی جدید زیر ردیف جلو[1] در پشت جایگاه ویژه با بازشو هایی که قبلاً در آنجا قفسه وجود داشت، و شیشه هایی در ردیف ستون های ویکتوریایی قابل توجه ترین تغییرات مقابل خانه بودند. آنها یک آزادی گردش بزرگتر فراهم می کردند، که برای اولین بار به تعمیم پاتریک گوین (اتاق چپ) به راه پله های گرجستانی و اتاق Keregan (اتاق راست) متصل شده بود.

این فضای تازه یافت شده برای یک خوشآمد گویی، جمع شدن و جهت گیری مفید بود. این فضا همچنین فرصتی برای آشکار کردن میراث تئاتر و محوطه فراهم می کرد، و ارتباطاتی قانع کننده بین گذشته و حال ایجاد می کرد. یک طبقه ی موزاییکی مرمر نما که با منبت کاری الگو سازی شده است هندسه ی قرون وسطایی را آشکار می کند که زمانی لابی جدید در آن مکان قرار داشت، در حالی که راهرو اصلی اکنون از درون لایه بندی ردیف دیوار ستون قابل دسترسی است. با در بر گرفتن یک کافه ی رو به خیابان و خوشآمد گو به منظور ترغیب مردم برای داخل شدن که به راحتی از خارج مشهود است، ردیف ستون ویکتوریایی یک نمای متحرک لعاب دار به خیابان داده است. فرش قرمزی که کف ردیف ستون را پوشش می دهد ممکن است به عنوان یک زبان طنز آمیز در گونه دیده شود که خلق و خوی تئاتر را برای تمامی بازدید کننده ها و افراد برجسته نمایان می کند.

برای کمک به ارتقا تجربه ی مخاطب و بازدید کننده، نصب سرویس های بهداشتی جدید در هر دو سمت کاخ در تمامی طبقات زمان صبر در مدت زمان های اوج ورودی را کاهش می دهد. لابی ها و عایق های صوتی جدید فضاهایی روی تمامی طبقات برای اجرای های غیر رسمی شامل موزیک و مشاعره ایجاد می کند. عایق های صوتی به کافه، رستوران و بار ها اجازه می دهند تا در مدت اجرا ها به فعالیت خود ادامه دهند، و فرصت ایجاد درآمد را افزایش می دهد. با ایجاد درهای جلویی کمکی به لابی و یک محدوده از پیشخوان ها که تنوعی از کاربران را در خود گنجانده اند دسترسی ها بهبود یافته اند، دسترسی گام به گام از خیابان به سالن، و نصب یک آسانسور برای دسترسی ردیف جلو و طبقه ی اول تئاتر برای اولین بار نیز در این امر نقش مهمی داشته اند.

اتاق پاتریک گوین در سال 1967 در مبحث دکوراسیون داخلی به دقت مرمت شد تا درهم و برهمی آن از بین برود و با بهبود پوشش کف و مبلمان، بروزرسانی روشنایی ها و تعویض نور های سقفی مجددا با هدف طراحی اصلی همخوانی داشته باشد. موقعیت دهی مجدد کافه، بار و گیشه به فضای جدید زیر ردیف اول باعث شد تا حیات مجددی به دید اصلی گوین به کاخ روی طبقه ی همکف و رستوران بیسترو دمیده شود.

بروزرسانی های سالن اصلی هم برای مخاطب و هم برای اجرا کنندگان مفید بوده است. صندلی های جدید در سرتاسر جایگاه ویژه نصب شدند، تهویه ی هوا و عایق کاری سالن اصلی و گالری راحتی را همراه با صرفه جویی در انرژی به همراه داشته است. شیارهای جایگاه ویژه افزایش یافتند تا مخاطب بتواند به ردیف جلو برسد و سالن را یکپارچه حس کند. گالری مجدداً شیاربندی شد تا مسیرهای دید بهبود یابند، افزایش گزینه های بلیت مردم را ترغیب می کرد تا دسترسی راحت تری به تمامی طبقات داشته باشند. پیش از شیاربندی سکو بسیاری از شرکت های تئاتری به دلیل محدودیت های سطح شیبدار مورد نیاز برای محوطه یورک را در انتهای تور خود می گذاشتند. تغییرات در صحنه و ارکستر دامنه ی امکانات فرهنگی را گسترش داد و سلامتی و ایمنی را با ایجاد دسترسی، یک سکوی مسطح و یک راه عبوری بهتر به زیر سکو توسعه داد. سکوی مدولار مسطح جدید یک برنامه را قادر می ساخت تا شامل رقص باشد و همچنین نوآوری های بیشتر را ترغیب می کرد.

بازسازی ساختمان مسکونی میان صده توسط استودیوی رابرت جیمیسون چند ویژگی بسیار خوب دارد. اتاق جلویی - عکس بالا - تصویری بود که توجه من را جلب کرد. این اتاق تعادل بسیار خوبی از رنگهای با تون های خنثی دارد، و بسیار گرم و دلپذیر است. دیوار شیشه ای هرگز به فضا لطمه ای نمی زند. این محل اقامت خاص در سال 1968 توسط رابرت مک الروی طراحی و ساخته شد. مالکان جدید با بازسازی ساختمان حیات جدیدی به این محل بخشیده اند. من با بعضی از انتخاب های آنها موافق نیستم اما در اکثر موارد فکر می کنم آنها کار بسیار خوبی انجام داده اند. در تصویر دوم به نظر می رسد که کف طبقه از یک سالن ورزشی قدیمی یا یک باشگاه بولینگ هستند، که یک شخصیت جدی به خود گرفته اند.  

تهیه و تنظیم: تحریریه شرکت معماری و دکوراسیون داخلی شاه توت

با توجه به نیاز مشتری به فضایی برای والدین با 2 فرزند، مالک خواهان این بود که آپارتمانی با دکوراسیون منزل دعوت کننده داشته باشد، اما از آنجا که زمان زیادی را در سفر به سر می بردند، خواستار این بودند که محل به شکل یک پناهگاه نیز کار کند.

اتاق نشیمن دارای محلی خاص به نام "کنج سفر" بود که زن و شوهر چیزهایی را که از سفرهای خود به خانه می‌آوردند، در آنجا در معرض نمایش می گذاشتند. سقف مرتفع به نظر می رسد چرا که طراحان دکوراسیون داخلی با تغییر درب فوقانی آن را مرتفع تر کرده بودند. همه کارهای تکمیلی و چوبی توسط اهالی Kwartet Arquitetura طراحی شده است.

طراحی دکوراسیون منزل با کنتراستی گرم با تضاد بین کفپوش تاواری (Tauari) و پانل سینمای خانگی ساخته شده از چوب و میزِ بار زرد روشن و لاک بوفه خاکستری ارائه شده است. سبک عناصر مبلمان ترکیبی است، در این خانه هر دو نوع مبلمان معاصر و کلاسیک را می بینید.

سطح تخت خواب با پارچه و حفاظ‌های دائمی پوشانده شده است. همچنین کاربرد کاغذدیواری سفید و طلایی در اتاق همراه با پرده های تیره تباین ایجاد کرده است.

تهیه و ترجمه: تحریریه گروه معماری و دکوراسیون داخلی شاه توت

امروزه مبحث دکوراسيون داخلي با همه ي گستردگي و پيچيدگي که به همراه دارد بسيار مورد توجه مشاغل مختلف و از آن مهمتر مشتريان آنها ميباشد. همه مردم دوست دارند در فضاي زندگي، کار و تفريح خود از زيبايي و هارموني و تناسب در فضا لذت ببرند. مبحث دکوراسيون داخلي در رستوران ها و فست فودها يکي از حساس ترين مباحث دکوراسيون داخلي ست چرا که به طور کل، غذا خوردن و لذتي که از خوردن غذا در انسان پديد مي آيد بيش از آنکه به معناي تغذيه صِرف باشد، بيشتر جنبه ي تفريحي، سرگرمي و جذابيت آن مورد توجه است.

امروزه خيلي از جشن هاي تولد،  سالگردها و مهماني هاي کوچک و بزرگ به مناسبتهاي مختلف، در رستورانها و حتي فست فودها برگزار ميشود و اين به آن معناست که هنر دکوراسيون داخلي بايد به صورت گسترده تر و با تنوع بيشتر به همه اين خواست ها و نيازهاي فضايي بپردازد و پاسخ مناسبي براي آن بيابد.

دکوراسيون داخلي فست فود و رستوران بيشتر از طراحي ، در مبحث انتخاب رنگ و نورپردازي مناسب داراي اهميت است. انتخاب رنگ مناسب در نورها و مبلمان و تزئينات، ارتباط مستقيمي دارد با حس طعم غذا و کم يا زياد شدن ميل به غذا خوردن در مشتريان اين مکان ها. به طور مثال انتخاب رنگ سبز براي نورپردازي که روي ميز غذاي مشتري طراحي شده باعث ميشود که رنگ غذا تغيير کرده و منجر به دلزدگي و بي ميلي به خوردن شود.

با اين توصيف مبحث طراحي دکوراسيون داخلي و به طور خاص طراحي دکوراسيون فست فود و رستوران و به تبع آن انتخاب طراح دکوراسيون خوب و با تجربه اهميت بيشتري يافته و ارتباط مستقيمي با جذب مشتري و ميزان کارايي اين غذاخوري ها خواهد يافت. از نمونه کارهاي دکوراسيون رستوران و فست فود شرکت معماري و طراحي داخلي شاه توت ديدن نماييد و خودتان در اين باره قضاوت کنيد!

منبع:تحريريه گروه معماري و دکوراسيون داخلي شاه توت

تعجب‌برانگیز نیست که دکوراسیون منزل به سبک و طراحی اسکاندیناوی به طور مداوم بالای جدول مد جهانی قرار دارد، صرف نظر از هر چیز دیگری، تداوم سیالیت از ویژگی‌های آن می باشد. سادگی و عملکردگرایی ذاتی طراحی اسکاندیناوی است که آن را بسیار خاص می کند، و از آنجایی که مالکان مدرن برای دکوراسیون داخلی منزل خود مشتاق ترکیبی از زیبایی شناسی مینیمال و تزئیناتی آرامش بخش هستند، این سبک برای خانه های معاصر مناسب تر به نظر می رسد. با طراحی مفهوم‌گرای استودیو IMAGE BOX، دکوراسیون منزل آپارتمان نروژی همه‌ی ویژگی‌های زیبایی، بی زمانی و بدیع بودن طراحی اسکاندیناوی را به بهترین شکل در خود دارد!

در توصیف طراحی داخلی این خانه میتوان گفت که سفید، رنگ منتخب در اینجاست که با فضایی طراحی شده دارای پنجره های بزرگ برای دریافت نور طبیعی فراوان همراه شده است. فضای نشیمن نیز با کنتراست بافتِ کافی بدون شکستن طرح رنگ، با دیوار آجری سفید، دکور چوب و الوار طبیعی، و البته پس زمینه سفید آراسته به این سبک وفادار مانده است. مبلمان نیز پذیرای زیبایی نوردیک و فرم عملکردگرا می باشد، شومینه‌ی کنجی دوست داشتنی هم یک نقطه کانونی راحت برای گفتگو و مطالعه فراهم آورده است.

تهیه و ترجمه: تحریریه گروه معماری و دکوراسیون داخلی شاه توت

طراحی دکوراسیون دفتر تبلیغاتی رسانه Moove در استرالیا

این دفتر 135 متر مربعی با رنگی روشن، گرم و اصیل توسط شرکت معماری زوک برای آژانس تبلیغاتی رسانه Moove در استرالیا طراحی دکوراسیون داخلی شده است. اختصار پروژه به دلیل ایجاد فضای اداری "غیر اداری" برای تجارت تبلیغاتی جدید و هیجان انگیز در فضای باز، رسانه Moove استرالیا است. شرکت مادر طرحی سنگاپوری است و آرم رسانه Moove شامل تصویر یک گاو ماده همراه با جعبه شیر دوشیده شده از آن می باشد.

دفتر کار و یا به اصطلاحِ مشتری‌ها "چمنزار"، دفتری در فضای باز با دکوراسیون اداری شامل قسمت پذیرش و انتظار، 2 دفتر شیشه ای محصور، میز‌های کار و اتاق جلسه می‌باشد. اتاق ها با ترکیب‌های تصادفی ساخته شده از انباشت جعبه‌های شیر سیاه و قرمز و پانل‌های درب‌های چینی قدیمی تقسیم شده اند. این دیوارها به نوعی فضاهای انباری و همچنین ارائه را ایجاد می کنند.

جعبه‌های شیر نیز به اتصالات سبک منحصر به فرد و مبلمان اتاق انتظار تبدیل شده اند. اتاق جلسه با استفاده از میزها و صندلی‌های غیررسمی با زمینه‌ی روزنامه‌ای دیوار‌ها همراه با نوشتارهای گرافیتی قرمز برای نمایش شعار این شرکت مبله شده اند: "می شنوم و فراموش می کنم، می بینم و به خاطر می سپارم، انجام می‌دهم و درک می‌کنم".

تهیه و ترجمه: تحریریه گروه معماری و دکوراسیون داخلی شاه توت

معماری پایدار در بازسازی ساختمان مهمان سرای ذوب آهن و تبدیل آن به دفتر اداری دو دفتر هارمونی و چوبشار

کرج 1392 – گروه هارمونی

این پروژه مربوط به بازسازی ساختمان با عنوان «مهمان سرای کارخانه ی ذوب آهن» می باشد که محل اسکان مهندسین آلمانی بود. این بنا و سایر قسمت های کارخانه پیش از جنگ جهانی دوم و در سال 1318 احداث شد. محل فعلی اولین کارخانه ذوب آهن ایران در کرج، بلوار ذوب آهن، منطقه ی شیخ آباد، ضلع جنوبی میدان استاندارد قرار دارد، در حالی که اصل کارخانه در تاریخ 3 مرداد 1386 با شماره ثبت 19171 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

 اسکلت و بنای اصلی پروژه توسط آلمان ها و در دوره ی پهلوی اول به اجرا رسید ولی بعدها و پس از توقف احداث کارخانه مدتی به فراموشی سپرده شد. سالها بعد بازسازی ساختمان به صورت مختصری انجام شد و روی دیوارهای آجری آن مجددا با گچ پوشیده شد و به اسکان کارمندان شاغل در ذوب آهن اختصاص یافت.

در سال 1391 مجموعه ی شرکت های هارمونی و چوبشار تصمیم به بازسازی ساختمان و تبدیل این بنا به دفتر اداری جدید شرکت های خود گرفته و عملیات بازسازی را از سر گرفتند.

چالش های طراحی

1. حفظ  ساختمان به جا مانده از سال 1318 و ایجاد فضاهای با دکوراسیون اداری امروزی در آن
2. تعهد گروه طراحی در قبال پایبندی به بافت شاخص منطقه
3. بازیافت و استفاده مجدد از مواد و مصالح بناهای موجود؛ از جمله استفاده از آجرهای به جا مانده از تخریب ساختمان مجاور و ساندویچ پنل های موجود از ساخت سوله ی مجاور بنا
4. تعهد گروه معماری به کارفرما برای استفاده مجدد از تمامی مبلمان اداری مربوط به دفاتر قبلی چوبشار و هارمونی
5. ایجاد فضای اداری متناسب با نیازهای امروز دو شرکت به شکلی جداگانه و با هویتهای سازمانی کاملا مجزا
6. ایجاد فضاهای نوین اداری بر اساس فرهنگ رفتاری جدید

کانسپت های طراحی

یکی از چالش های پیش رو در بازسازی ساختمان ، بازگرداندن هویت از دست رفته ی آن بود به گونه ای که با اتمسفر اداری جدید نیز هماهنگ باش؛ بازسازی غیر اصولی اعمال شده در سال های قبل، هویت آن را مبهم ساخته و تشخیص بنا از یک ساختمان معمولی و جدید ولی فرسوده را ناممکن می نمود. در اینجا به باطن بنای تاریخی توجه شد، نه ظاهر آن، و امکان ایجاد چیدمان های دکوراسیون داخلی مدرن در عین داشتن فضایی با حس کاملا اصیل ممکن گشت.

در نزدیکی پروژه ساختمان مشابهی به تازگی تخریب شده بود و آجرهای قدیمی ولی سالم بسیاری از این جریان به جا مانده بود؛ مصالحی متعلق به زمان جنگ جهانی دوم و بسیار شیه به آجرهای پوششی ساختمان پروژه. آجرهای قدیمی به عنوان مصالح جدید برای بخش های الحاقی به کار رفتند که این اقدام موجب بازیافت مصالح، صرفه جویی در زمان، انرژی و مصالح و هزینه های حمل و نقل مصالح به سایت پروژه و نیز کمک به محیط زیست شد. رنگ و بافت زیبا و منحصر به فرد آجرها هویت و روح مفقود ساختمان را به آن بازگرداند و در ضمن موجب پیوستگی آن با محیط گشت؛ آجرهایی با رنگ های متفاوت و قدمتی بیش از 70 سال که شاهد رویدادها و تاریخ منطقه بوده اند.

مراحل بازسازی ساختمان

متاسفانه با وجود پیشینه غنی و قابل توجه ساختمان، نگهداری مناسبی از آن به عمل نیامده و برای مدت طولانی به دست فراموشی سپرده شده بود و حتا بازسازی جزئی بعدی نیز به طور غیر اصولی روی آن اجرا شد که در پی این سهل انگاری، جداره های با ارزش قدیمی با گچ پوشانده شدند تا برای اسکان کارمندان شاغل ذوب آهن مناسب باشد. در اثر چنین تغییراتی در معماری و دکوراسیون داخلی بنا هویت اصلی ساختمان از بین رفت، چنان که ساختمان قدیمی، دیگر تفاوتی با یک بنای مخروبه نداشت. با این وجود تصمیم به حفظ کامل بنای قدیمی گرفته شد و تغییرات معماری جدید با الحاق فضاهای جدید صورت گرفت نه با تخریب بنای قدیمی.

ساختمان قدیمی شامل طبقه ی همکف و بخش زیرزمین بود که طبقه ی همکف دو تراس جداگانه و مرتبط با فضای اصلی داشت. زیرزمین کم نور و غیر قابل استفاده تشخیص داده شد و برای جای گذاری تاسیسات و به عنوان انبار لحاظ شد. از آنجا که طبقه ی همکف برای نیازهای کارفرما کافی نبود، دو تراس همکف به ساختمان اصلی الحاق و طبقه ای دیگر به بنا افزوده شد. باکس پلکان از خارج به ساختمان الحاق شد تا ارتباط میان دو طبقه را برقرار کند. فضای شرکت های هارمونی و چوبشار به طور کامل از یکدیگر جدا و هر یک دارای مسیرهای دسترسی مجزا از بیرون شدند؛ شرکت هارمونی در طبقه ی همکف و شرکت چوبشار در قسمت جداگانه ای از ضلع جنوبی طبقه ی همکف جای گرفت.

سازه و تاسیسات

سازه ی اولیه بنا توسط آلمان ها اجرا شده که تلفیقی از دیوار باربر، فونداسیون، دیوارهای بتنی و بخشهایی به صورت طاق ضربی بود. طی محاسبات مشخص شد که با وجود قدمت طولانی بنا، سازه ی اصلی سالم و قابل استفاده بود و حتی از استانداردهای زمان خود برای ساختمان مسکونی یک طبقه نیز فراتر است. به این ترتیب قسمت های طاق ضربی بازسازی و تقویت شدند و اتصالات بنا مورد بازبینی قرار گرفتند. طبقه ی دوم نیز با سازه ای سبک به طبقه ی اول الحاق شد تا اسکلت اصلی، تحمل بار آن را داشته باشد.

تاسیسات قبلی بنا مربوط به سال 1318 و بسیار ابتدایی بود. سیستم گرمایشی بخاری نفتی بود و سیستم سرمایشی هم وجود نداشت. تاسیسات جدید در قالب احداث موتورخانه ی مرکزی در زیرزمین و کانال کشی برای کولر آبی لحاظ شد و به این ترتیب از شوفاژ (حرارت مرکزی) برای گرمایش و از کولر آبی -و در قسمت هایی که امکان کانال کشی وجود نداشت، از اسپیلت- برای سرمایش استفاده شد.

معماری بازیافتی

از جمله کانسپت هایی که در جریان کار همواره مورد توجه بوده، استفاده ی مجدد از امکانات موجود و بازیافت مصالح و وسایل در دسترس می باشد. استفاده از آجرهای قدیمی موجود در سایت –چنان که پیشتر توضیح داده شد- برای ساخت بدنه ی اصلی و جدا کننده های داخلی قسمت های الحاقی، علاوه بر کاربرد هویت بخش خود، مسائل مرتبط به بازیافت و استفاده ی مجدد از مصالح معماری را نیز مورد توجه قرار می داد.

برای پوشاندن دیواره های خارجی و سقف جدید و همچنین پوشاندن باکس پلکان هم از ساندویچ پانل های موجود در سایت استفاده شد که اینها نیز از احداث سوله ی مجاور به جا مانده و بی استفاده رها شده بودند.

با درخواست کارفرما مبنی بر استفاده از مبلمان و اثاثیه ی موجود در انبار شرکت های هارمونی و چوبشار، تمامی این وسایل وارد روند بازیافت شدند. از آنجا که دکوراسیون اداری دفتر قبلی شرکت هارمونی به رنگ تیره بود و روکش مبلمان و صندلی ها فرسوده شده و با دکوراسیون داخلی جدید هماهنگ نبود، تمامی مبلمان، میزها و اثاثیه از مشکی به رنگ سفید در آمده و همه ی روکش ها با پارچه و چرم های رنگین جایگزین شدند تا مجددا مورد استفاده قرار بگیرند. در مجموع حدود 95% از قسمت های الحاقی و جدید ساختمان از مواد بازیافتی ساخته شده و تنها سرامیک کف برخی از قسمت ها ، درها و پنجره های جدید مشمول مصالح بازیافتی نیستند که از این نظر می توان این را یک "ساختمان سبز" نامید.

طراحی در تعامل با کاربران

هر کدام از ما تا زمان بازنشستگی بیش از 68000 ساعت زمان را در دفتر کار خود سپری می کنیم. این کثرت ساعت های کاری گویای اهمیت نیازها و خواسته های کارمندان از محیط کار است؛ محیطی که اگر فاقد معیارهای استاندارد و مطلوب باشد، گذر زمان را دشوار ساخته و بازده کاربران (کارمندان و مراجعین) را کاهش می دهد. به همین دلیل معماری و دکوراسیون داخلی فضا در تعامل مستقیم با کارمندان دو شرکت که استفاده کنندگان نهایی و اصلی بنا هستند صورت گرفت.

در ابتدا طی مصاحبه با کاربران نیازها تعریف شد و بعد، با بررسی فرم های جابجایی میان واحدها و دیاگرام های ارتباط سازمانی، میزان تعاملات واحدها با یکدیگر مشخص شد. سپس با مشاهده ی رفتار سازمانی و مقایسه آن با دیاگرام های استخراج شده میزان تعاملات میان واحدها با یک معیار عددی بین 1 تا 5 تعیین و به نمودار انتقال یافت. نمودار حاصله هم با نمودار دیگری مبنی بر میزان تعاملات پرتعداد هر کدام از واحدها و در صد وزنی سطح بندی تعاملات آنها مورد مقایسه قرار گرفت تا در نهایت، بهترین ارتباطات ممکن میان واحدها از طریق محاسبات روی نمودارها به دست آید. در پایان این ارتباط های فضایی به دو قطب اصلی تعاملی تقسیم شد: یک قطب در طبقه ی همکف واقع شد و با یک درِ جداگانه به خارج ساختمان ارتباط پیدا کرد.

پس از جانمایی فضاها بر اساس نیازهای کارکنان، هر یک از افراد در طراحی دکوراسیون داخلی –انتخاب رنگ واحدها و تابلوهای متعلق به دفتر خود- مشارکت یافتند. برای قسمت شرکت چوبشار، رنگ سبز که رنگ سازمانی این شرکت بوده انتخاب شد و قسمت هارمونی با لوگوی این شرکت، رنگ قرمز و تابلوهای مورد علاقه ی کارکنان تزئین شد. در این طراحی هر کارمند به عنوان فردی با سلایق و علایق متفاوت و منحصر به فرد در نظر گرفته شد که قادر بوده تا حد زیادی تعیین کننده فضای کاری مطلوب خود باشد.

بازنگری محیط اداری

در روند طراحی و بازسازی ساختمان پروژه، تلاش بر آن بود تا دفتر اداری هر دو شرکت –تا حد امکان و با وجود محدودیت ها- با روندهای مدرن هماهنگ شود و با ایجاد بعضی از فضاهای جدید که قبلا کمتر در محیط ها و دکوراسیون اداری تجربه شده، حرکتی به سمت فرهنگ سازی محیط های اداری زنده آغاز شود. ثمره ی این تحولات، تغییر محیط کار از فضای سرد و بی روح به فضای کاری زنده و با نشاط بوده است. سپری کردن ساعات طولانی در محیط کار سبب پیدایش فضاهای چند منظوره و انعطاف پذیر شده است. در محیط دکوراسیون داخلی اداری پروژه جدید هم خلق فضاهایی مناسب برای ارتباط و تعامل کارکنان با یکدیگر مد نظر بود، به طوری که حتی پیش بینی طراحی وساخت پارک هایی برای تعاملات بین افراد در نظر گرفته شد. در طراحی دکوراسیون داخلی این پروژه مبلمان اداری از انواع گوناگون انتخاب شد تا هر فرد در طول روز بتواند بارها جای خود را تغییر داده و با سایر همکاران خود در ارتباط باشد. استفاده از لپ تاپ ها –علاوه بر کامپیوترها- نیز در راستای همین هدف و گاه رفتن به گوشه ای دنج و کار در محیطی آرام بود. همچنین ایده های رایج و قدیمی محیط کار مانند "کنترل، نظارت و استانداردسازی" کنار گذاشته و "فضای کاری سیال و منعطف" جایگزین آن شد.

ارزش های مورد توجه در فضای کاری جدید عبارت بودند از: تنوع، قابلیت جابجایی، تبدیل و تحول و تعامل اجتماعی؛ و در این راستا تغییراتی در فضای واحدها اعمال شد: میزهای متداول اداری به سمت دیوارها و عموما به پنجره ها منتقل شد تا فضای میانی واحدها برای میزهای چند نفره و فضاهای تعامل باز شود. حالا هر کارمند در طول روز می تواند به میل خود روی هر کدام از میزهای رو به دیوار و معمولی، میزهای تعاملی در وسط، میزهای تک نفره ی سالن ها یا مجموعه ی مبلمان (پارک) مستقر شود. همچنین میزهای وسط می تواند برای جلسات داخلی واحدها مورد استفاده قرار بگیرند. در طبقه ی همکف به دلیل مشخص بودن طرح فضا از قبل، شاهد اجزای کوچکتری هستیم ولی در تراس بزرگ الحاقی و طبقه ی اول، تمرکز بر ایجاد فضاهایی باز، شفاف و سیال بوده است.

از تنه ی درختان به عنوان جداکننده های فضا استفاده شده تا علاوه بر حفظ ارتباط بصری و شفافیت فضا، جلوه ای از حضور طبیعت در محیط کار نیز باشد. همچنین پاسیو ها و گیاهان و درختچه های طبیعی در فضای داخلی تعبیه شد که حضور و رشد آنها جلوه ای از زندگی در محیط کار را نشان می دهد.

فضاهای اداری پروژه بر اساس تامین راحتی و علاقه به محیط کار و افزایش تعلق خاطر و وفاداری کارکنان به محیط کار شکل گرفت تا در ارتقای بهره وری و رضایت افراد مفید و موثر باشد زیرا به هرحال این روح حاکم بر فضای اداری است که اتحاد و همبستگی کارمندان را به دنبال دارد، و موجب شکل گیری هویت سازمانی برای هر دو شرکت خواهد بود.

منبع:فصلنامه هنر معماری به نقل از سایت دکوراسیون داخلی شاه توت